Op bezoek bij: Het Nederlands Wijnbouwcentrum

Het Nederlands Wijnbouwcentrum biedt -binnen dat alles- leer-werktrajecten aan mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt. Met zoveel te doen, zou je verwachten dat het rennen en vliegen is. Maar de sfeer is ontspannen. Hier wordt de tijd genomen om de dingen goed te doen.

Sheila Evers, commercieel manager, vertelt dat juist de afwisseling in activiteiten haar energie geeft. “Je hebt hier van alles iets; horeca, winkel, wijngaard, dat is heerlijk. Ik heb een commerciële achtergrond en hier is de combinatie sociaal en commercieel heel sterk. Het gaat niet allemaal zo snel als in een puur commercieel bedrijf, maar dat is ook het mooie.”

“Natuurlijk is het ook wel eens lastig. Soms heb of neem ik even geen tijd om iemand te helpen, diegene voelt zich dan niet gezien. Later op de dag ben ik een uur bezig om dat op te lossen. Het dwingt je minder gehaast te zijn. Dat kost meer tijd, maar het is absoluut een verrijking.”

De wijngaard

Wijnboer Adam Dijkstra is verantwoordelijk voor de wijngaard. Per toeval ontdekte hij zijn liefde voor het vak. “Toen ik nog op school zat merkte ik dat dat niks voor mij was. Ik wilde ermee stoppen, maar mijn ouders waren daar iets minder enthousiast over. Zij adviseerden mij nog niet direct te beslissen en eerst mee op vakantie te gaan. In de Elzas liep ik met mijn vader door de wijngaard heen en voelde ik heel duidelijk: ‘Dit is het. Dit is wat ik wil doen.’”

Het plan was om in het buitenland de benodigde wijnopleiding te volgen, maar dat liep anders. “Toen ik nog twee maanden tijd had voor ik naar Zuid-Afrika zou vertrekken, kon ik meelopen bij het Wijnbouwcentrum in Groesbeek. Dat heb ik gedaan en ik ben niet meer weggegaan.”

Vanaf het terras zie je een deel van de wijngaard liggen. Even verderop vind je nog een groot stuk grond. Wijnboer Adam rijdt er met zijn rode 2CV naartoe, idyllischer kan bijna niet. In de wijngaard is collega Dirk al met één van de kandidaten aan het werk. Dirk begeleidt de kandidaten tijdens het werk en helpt hen bij de stap naar de arbeidsmarkt. Kandidaat Raymond, sinds oktober vorig jaar bij het Wijnbouwcentrum, heeft er zin in vandaag. “Ik heb het echt naar mijn zin hier, ik word vrolijk van het werken in de wijngaard.” Hij laat zien hoe hij de takken handig insteekt.

Ruimte voor zorg

Er was bij het Wijnbouwcentrum altijd al aandacht en ruimte voor mensen met een zorgvraag en inmiddels is dit behoorlijk uitgebreid. Hoe meer Adam te weten kwam over deze doelgroep hoe meer plek hij voor ze maakte. “Ik dacht altijd dat het op zo’n woongroep waar de medewerkers vandaan kwamen, lachen gieren brullen was. Een beetje de leiding gek maken en lol trappen. Toen ik van een bestuurslid begreep dat het er vaak heel anders aan toe gaat en dat er veel eenzaamheid heerst besloten we nog socialer te willen werken. Inmiddels kunnen deze medewerkers verdeeld over negen dagdelen per week aan de slag bij ons.”

Een buurman komt terug van een wandeling met zijn hond en vertelt dat hij een bijennest gezien heeft in een van de achterste rijen. Adam en Dirk gaan even kijken. Oorspronkelijk was de wijngaard omheind, dat hek is nu weggehaald zodat deze voor iedereen toegankelijk is. Voor het Wijnbouwcentrum is het belangrijk dat iedereen zich vrij voelt om te genieten van de wijngaard, om in contact te komen met de mensen die er werken én natuurlijk te leren over de bijzondere wijnen.

Ik geloof erin dat ‘kansarme’ mensen niet zozeer kansarm zijn maar zelf de kansen niet zien.

Adam vertelt: “De mensen die hier komen werken worden in hun waarde gelaten en krijgen de tijd om zich te ontwikkelen op hun eigen niveau. Als je mensen die kansen geeft dan zullen ze deze uiteindelijk zelf gaan herkennen. Daarvoor moet je luisteren naar een ander en de tijd nemen. In de natuur geldt hetzelfde. Je kunt zeggen dat iets niet functioneert en het vervolgens weghalen of bespuiten. Maar er zijn nog een heleboel andere manieren om iets op te lossen.”

Diversiteit

In de lunchroom van het Wijnbouwcentrum treffen we arbeidscoach Marieke Schouten. Zij begeleidt de medewerkers binnen de verschillende trajecten. “Van oorsprong kwamen er vooral mensen via zorgorganisatie Pluryn bij ons werken. Omdat we een zo breed mogelijke groep willen aanspreken gingen we op zoek naar de mensen die nog niet bij zorginstanties bekend zijn. De diversiteit die dat met zich meebrengt zorgt ervoor dat we van elkaar kunnen leren. Er is verschil in niveau maar ook verschil in hoe mensen ten opzichte van de arbeidsmarkt staan. De een komt bij ons voor arbeidsmatige dagbesteding. Een ander komt voor een ontwikkeltraject met als doel de uitstroom naar regulier werk.”

“Ik geloof er heel erg in dat er voor iedereen plek is om onderdeel te zijn van de maatschappij. Als mens heb je heel veel baat bij weten dat je ergens bij hoort en gezien worden. Werken helpt je om onderdeel te zijn van de samenleving, in welke vorm dan ook. Al die trajecten zijn daar een voorbeeld van. Iedereen kan wel iets en heeft mogelijkheden in zich.”

Waar ga je de komende tijd mee aan de slag?

“Ik zou het mooi vinden om meer samen te werken met andere sociaal ondernemers in de omgeving om onze mensen verder te helpen. Wanneer we de handen ineen te slaan kunnen we kandidaten laten proeven aan andere werkplekken in een veilige en simpele opzet. Je krijgt soms een blinde vlek omdat je iemand heel graag mag. Als diegene in een andere omgeving aan het werk gaat krijg je een beter beeld van waar hij of zij staat. Dat helpt ons uiteindelijk weer om deze persoon nog beter te begeleiden en voor te bereiden op de terugkeer naar de arbeidsmarkt.”

Het Nederlands Wijnbouwcentrum

Meer inspirerende verhalen van sociaal ondernemers lezen? Ga dan naar onze blog.