Op bezoek bij: Smederij Zwolle

Smederij

In de smederij staat het vol met aambeelden en machines. Het is bijna een stap terug in de tijd, hier draait het om het ambacht. Ze smeden en bieden workshops aan in hekwerk, zwaarden en bijlen. De Smederij biedt daarnaast mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt een leer- of werkplek. Dit kan zijn in de vorm van begeleiding, dagbesteding, vrijwilligerswerk of loondienst.

Waarom een smederij?

We worden vriendelijk welkom geheten door Taru, een van de drie eigenaren van Smederij Zwolle. Hij vertelt over het ontstaan van de Smederij: “Ik studeerde psychologie en kon mij niet vinden in de manier waarop wij in de toekomst mensen moesten gaan behandelen. Er was te weinig verbinding tussen theorie en de realiteit. Daarnaast streven we allemaal naar geluk, perfectie en efficiëntie.”

Ik zou het fijn vinden als we minder zouden streven en onze menselijkheid meer omarmen.

Als die druk lager zou zijn zouden er veel minder mensen uitvallen. Een 40-urige werkweek, daar is ons lichaam bijvoorbeeld niet op gebouwd.”

Tegelijkertijd was er een interesse voor het ambacht van het smeden. In Nederland zijn er geen scholingsmogelijkheden meer voor smeden, je kunt op een MBO geen smid meer worden. Het bewaken van dat erfgoed is belangrijk voor Taru.

“Het smeden blijkt een mooie manier om contact te leggen. Ik ben gewoon gaan ondernemen zoals ik het leuk vond en ik vond in het ambacht de verbinding. Toen ik begon met smeden kwamen er automatisch jongeren met een afstand tot de arbeidsmarkt meewerken.

Het begon met alleen begeleiding bieden. Op een gegeven moment zijn de jongens er in de werkplaats bij gekomen. Toen zijn we verder gegroeid en in 2018 richtten Pim, Kees en ik samen de BV op.”

Het oude ambacht combineert hand en hoofd.

“Je moet best slim zijn, nadenken, plannen en je werkt met je handen. Dat is een mooie combinatie en ik zag dat de mensen die tot het smeden aangetrokken waren die combinatie misten. Het ambacht is daarmee ook een toevlucht geworden voor velen.”

“Mijn vrouw werkte met mensen met autisme en toen dacht ik; dat is een mooie doelgroep. Zij vluchten vaak ook uit hun bestaan. Die vinden hun plek niet en zoeken vaak in gamen of andere manieren hun uitvlucht

In de Smederij doen we het samen. De jongens hier zijn vaak beter in dingen dan ik, aangezien ik maar twee dagen in de week aan het smeden ben. Het is belangrijk dat te erkennen. Toch is het werken in de Smederij niet voor iedereen geschikt. Het vraagt behoorlijk wat denkwerk, dat maakt dat mensen met een laag IQ niet bij ons op hun plek zijn. De ervaring leert dat dat niet werkt.”

Eerst een bedrijf, daarna de zorg

“We zijn gewoon een bedrijf, een smederij die draait om het ambacht en die zelfstandig kan bestaan. Het stuk dagbesteding en re-integratie doen we erbij. Dat vind ik heel belangrijk. Je ziet vaak dat iets qua inkomsten draait op zorg. Bij ons was de smederij er eerst en die draaide al zelfstandig en rendabel. Die zorg kwam erbij.”

Voor mij is sociaal ondernemen normaal ondernemen.

“Hier, in de smederij, krijgt je de ruimte en kijken we wat bij je past. Dat is voor mij heel gewoon. Ik vind de term ‘sociaal ondernemen’ dan ook een lastige. Het geeft aan dat het een andere vorm van ondernemen is terwijl ik graag zou willen dat het de norm is. Maar goed, dan ben ik zelf weer aan het streven. Zie je, ook ik heb gebreken.”

Hoe gaat het nu?

Door de ontwikkelingen rondom het coronavirus heeft de smederij een aantal weken stilgelegen en kunnen de workshops momenteel niet doorgaan. De opdrachten lopen gelukkig wel door. Wil je graag meer weten over deze sociale onderneming? Kijk dan op www.smederijzwolle.nl.

Fotografie: Nayomie Steur & Iris Immink

Meer inspirerende verhalen van sociaal ondernemers lezen? Ga dan naar onze blog.